Հայրիկյանի անկախության հետ առնչությունը նրա հրազենով վիրավորվելու հետ
 Նորաձևության պես բան է դարձել: Լրատվության միջոցները ֆեյսբուքյան անձնական էջերից վերցնում են իրենց հարմար նյութ և այն տարածում: Այնքան որ թեման շրջանառության մեջ լինի, փաստերի ճշմարտացիությունը, կամ կապը առնչվող դեպքի հետ այնքան էլ արդիական նշանակություն չունի: Այ ասենք, եթե Հայրիկյանը 100%-ով լիներ անկախական գործիչ, ուրեմն նրա բուժման համար կարելի էր մտածել: Ահավասիկ 7or.am -ի ֆեյսբուքից հրատարակած նյութը. «ՀՀ անկախությունն առանձնապես առնչություն չունի Հայրիկյանի հետ» Ռաֆայել Թեյմուրազյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «Հայրենի կառավարությունն այսօր որոշել է պահուստային ֆոնդից մոտ $50.000 (20.5 մլն դրամ) հատկացնել Պարույր Հայրիկյանի բուժումն արտասահմանում կազմակերպելու համար: «Նիդերլանդական օրագրի» կողմից - Միթե սա ապատեղեկատվություն չէ, շեղելով և ազդելով մարդկանց ճիշտ կողմնորոշման վրա: Էս ի՞նչ եղավ Ձեզ մարդիք (խոսքը նրանց է ուղղված, ովքեր մեղադրում են հենց Հայրիկյանին), գտնում եք, որ մի սխալ բան է արվում: Երբ օրը ցերեկով կրակել են մարդու վրա ու հիմա նրա բուժման մասին են մտածում, սա օրինաչափ չէ՞: Այ այն ժամանակ անարդար կլիներ, որ կրակեին ու քայլեր չձեռնարկեին: Նորաթուխ լրագրողներ, պետք չէ կրակի մեջից շագանակներ փնտրել, էժան ձևով ձեզ գովազդելով: «7 օր» ու Ռաֆայել Թեյմուրազյան, դուք էլ գիտեք մարդու առողջությունը վերականգնելով մեծ բան է անում մեր երկիրը, ամոթը' նրա վրա կրակելն էր: Էս ի՞նչ է կատարվում, միթե՞ կորել է մարդկային արժանապատվությունը և անկում ապրել բարոյական բոլոր նորմերը: Հարգելի Պարույր Արշավիրի, Դուք մի իջեք այս մարդկանց մակարդակին, Աստծու սիրուն բարեհաջող բուժվեք և վերադարձեք, կաշխատենք Նիդերլանդներում այցելել Ձեզ և քաջալերել, ի վերջո որ՞ն է Ձեր մեղքը... Միայն հրատարակած, , Անկախություն, , թերթը արդեն ամեն ինչ է ասում է Ձեր մասին, թերթ, որ բարոյական ու միասնության հատկանիշերով այդ տարիներին գերացանցեց մամուլի բոլոր միջոցները' թե քանակական և թե գաղափարական առումներով: Մեջբերում (վիքիպեդիայից) . «Անկախություն, շաբաթաթերթ, որ հիմնադրվել է Ազգային ինքնորոշում միավորման կողմից 1987 թվականի հոկտեմբերի 24-ին ԽՍՀՄ-ի Հայաստանի Հանրապետությունում, ընդհատակյա պայմաններում: Փաստորեն խորհրդային բռնապետության պայմաններում, Հայաստանում ստեղծված առաջին ազատ, անկախ շաբաթերթն էր: Թերթի գոյության, ամենաբեղուն տարիներն են համարվում 1989-1992 թթ., երբ թերթն ունեցավ 150-200 հազար տպաքանակ: Այդ տարիներին թերթի հեղինակության բարձրացմանն ու առաջընթացն ապահովվեցին երիտասարդ լրագրողներ Երազիկ Գրիգորյանը (հետագայում լեզվի տեսչության պատասխանատու աշխատող), Սուրեն Գեղամյանը (արևելագետ), Վահան Ամատունին (ԽՍՀՄ և Հայաստանի ժուռնալիստների միության անդամ) և այլոք: Թերթը իր մեջ ներառեց կյանքի բոլոր ոլորտները՝ ընդհուպ ղարաբաղյան պատերազմի ոգին ու շունչը բարձրացնիղ հոդվածները: Թերթը կատարելով իր առջև դրված մինիմալ խնդիրը դադարեցրեց իր գործունեությունը: Թերթը իր գոյատևման համար պարտական է ԱԻՄ կազմակերպության ղեկավար և հիմնադիր Պարույր Հայրիկյանին» ։ Կարծեմ այսքանը բավական է, որ Պարույր Հայրիկյանը համարվի անկախության պայքարի գործիչ: |
