Իրադարձություններ

Երբ ապրիլյան քառօրյա պատերազմից հետո մեր 140 տղերքի նկարները ձեռքներիս ցույցով գնում էինք Ռուսաստանի դեսպանատուն՝ Ադրբեջանին զինելն ու սեփական դաշնակցի դեմ կեղտոտ խաղերը դադարեցնելու պահանջով, այսպես հերթ չկանգնեցիք ձեր/մեր զավակների համար, գազելներով չեկաք Երևան ու Գյումրի.... Այսքանի կեսի կեսով էլ չբողոքեցիք Մոսկվայում, ինչպես մեր այլ հայրենակիցներ անում էին Եվրոպայում, ԱՄՆ-ում, Կանադայում, Ավստրալիայում ու այլուր.... Ախ հա.... որտեղ հաց, այնտեղ կաց.... ստամոքսը, սասիՆսկին, կալԲաստը... թոշակը... Ավելին, այս կատեգորիայից մեկին գտաք, որը այդ տպավորիչ բողոքի ակցիայից հետո Տերյան փողոցի վրա փորձում էր համաժողովրդական թատրոն բեմանակացնել՝ ինձանից պահանջելով հաշվի նստել Ռուսաստանում մեծաթիվ հայ քաղաքացիների փաստի ու շահերի հետ ու հորդորում էր բողոքի ակցիա չկազմակերպել և չղեկավարել.... դեռ լավ էր, որ Հայաստանիս հասարակությունը բերանը փակեց ու ոստիկանությունն էլ ադեկվատ էր՝ բացատրեց, թե որտեղ կարող են ձմեռել խեցգետինները.... Չենք ծաղրում, ամենը հիշում ենք.... ցավով: